فردا روز ویژه ای برای فوتبال ایران خواهد بود چرا که در صورت شکست ازبکستان  تیم ملی یک  گام بزرگ به سوی برزیل بر خواهد داشت و حسرت رسیدن به جام جهانی که دردوره گذشته روی دل مان ماند  تا حدود زیادی از بیبن خواهد رفت.

با احتمالات ریاضی شانس صعود تیم ملی به جام جهانی در صورت برد مقابل ازبکستان بسیار بالا خواهدبود و از آنجایی که می توان فردا ورزشگاه آزادی را پر از جمعیت تصور کرد با در نظر گرفتن پتانسیل  بالای تیم ملی چه در زمین مسابقه چه روی نیمکت رسیدن به این مهم اتفاق غیر قابل دسترسی نیست.

در این میان یکی از مواردی که حتما قبل از این بازی مهم روی آن زوم خواهد شد وزن نیمکت دو تیم ملی است و متعاقب آن  نگاهی به مردان اول نیمکت و کادر فنی.

این سوی میدان کارلوس کی روش مشهور نشسته  و آن طرف میرجلال کاسیموف  که هر طور به آنها نگاه کنیم سرمربی ایران چیز دیگری است و اگر قرار باشد بر اساس رزومه و سابقه مربیان دو تیم قضاوت کنیم تیم ملی ایران قبل از بازی دو – هیچ از حریف خود پیش است.

البته در فوتبال هیچ گاه رزومه مربیان نشان دهنده کیفیت کار آنها  دریک مسابقه مهم و حساس نبوده و نخواهد بود چرا که در هرمسابقه ای اتفاقات بازی به علاوه داشته و نداشته های هر تیم  و البته چندین و چند نکته دیگر می تواند در نتیجه به دست آمده تاثیر گذار باشد. اما بد نیست مقایسه ای داشته باشیم بین میر جلال کاسیموف وکارلوسکی روش.

در یک مورد میر جلال معروف تر است

وقتی سرکی به دنیای بازیگری دومربی می کشیم باید برتری را به مربی ازبکستانی بدهیم که حدود 18 سال در تیم های مختلف کشورش بازی کرده.میر جلال در پست هافبک بازی می کرده و به غیر از پاختاکور و تیم های کشورش(که البته آن زمان مربوط به شوروی سابق بوده) حضوری ناموفق در دینامو مینسک و یکی دو تیم عربی داشته است.در سوی مقابل کارلوس کی روش در دنیای بازیگری تنها دروازه بان یک تیم گمنام موزامبیکی بوده و پروفایل دوران بازیگری او برعکس دوران مربیگری اش خالی است.البته همان قدر که ستاره های دنیای فوتبال نمی توانند صرفا مربی خوبی هم باشند ،بازیکنان گمنام که حتی در یک تیم مطرح حضور نداشته اند می توانند در دنیای پر رمز و راز مربیگری به قله های رفیعی دست یابند و همه راحیرت زده کنند ؛مثل کاری که ژوزه مورینیو کرد وکی روش هم از این مساله مستثنی نبود.

این کجا و آن کجا؟

دنیای مربیگری کی روش با میرجلال یک دنیا تفاوت دارد و شاید کاسیموف در خواب هم نشتن روی نیمکت منچستر یونایتد یا رئال مادرید را نتواند تصور کند.میر جلال در دنیای مربیگری از کشورش خارج نشده و در دو مقطع هدایت تیم ملی کشورش و بنیادکار قوی ترین تیم ازبکستان را بر عهده داشته است.در نقطه مقابل کی روش بعد از هدایت تیم جوانان پرتغال  و حضوردر لیگ ژاپن،هدایت تیم ملی امارات،آفریقای جنوبی وتیم ملی کشورش را در کارنامه دارد .دستیاری فرگوسن در یونایتد و سرمربیگری رئال مادرید اوج کار مربیگری کی روش بوده تا او جزو شاخص ترین مربیان حال حاضر مشغول به کار در آسیا باشد.

دنیای متفاوت ،افتخارات متفاوت

کلکسیون افتخارات دو مربی هم دنیای متفاوتی دارد.کارلوس کی روش در مقام دستیار 9 جام همراه با منچستر یونایتد برده که فوق العاده به نظر می رسد.وی به عنوان سرمربی دو بار تیم های جوانان و نوجوان پرتغال را قهرمان جهان و یک بار قهرمان اروپا کرده که این اتفاق در سال های نخست مربیگری او رخ داده است.کی روش دو جام با اسپورتینگ در کشورش فتح کرده و یک جام هم در رئال مادرید برده است.

در نقطه مقابل میرجلال بیشتر افتخاراتش را در دوران بازیگری به دست آورده است.وی یک قهرمانی لیگ روسیه ،سه قهرمانی لیگ ازبکستان و چهار قهرمانی جام حذفی ازبکستان را در کارنامه دوران بازیگری اش دارد.وی در سطح ملی و تیم جوانان شوروی سابق هم قهرمانی جهان هم قهرمانی اروپا را تجربه کرده است که افتخارات بزرگی به حساب می اید.میرجلال همچنین قهرمانی بازی های آسیایی 94  با تیم ملی ازبکستان را هم در کارنامه بازیگری اش دارد.

وی در دوران مربیگری خود دوبار قهرمان لیگ ازبکستان و یک بار فاتح جام حذفی کشورش شده است.

از کریس رونالدو و بکام تا ریوالدو  و جپاروف

اگر سراغ  کار با شاگردان نامدار و برجسته برویم اینجا میرجلال حرفی برای گفتن ندارد.کی روش از همان ابتدا با پرورش بازیکنانی مثل ژائو پینتو،ویتور بایا،روی کاستا  ،لوئیس فیگو و ... که بعد ها نسل طلایی فوتبال پرتغال نام گرفتند مربی ستاره سازی بود.وی سال ها در منچستر یونایتد با ستاره هایی مثل گیگز،اسکولز،بکام و... کارکرد و در رئال مادرید تیمی را هدایت می کرد که بزرگانی مثل روبرتو کارلوس و زین الدین زیدان را در ترکیب داشت.در تیم ملی پرتغال کریستیانو رنالدو تنها یکی از شاگردان مشهور او بوده و کی روش با ستاره های بسیاری سر و کله زده است.

درنقطه مقابل شاید مشهورترین شاگرد میرجلال ،ریوالدوی برزیلی باشد که در سال های پایانی دوران بازیگری اش به تاشکند رفت و برای بنیادکار بازی کرد.به غیر از ریوالدو ،سرور جپاروف که یک بار مرد سال آسیا شد را می توان مشهورترین شاگرد کاسیموف نامید و از این حیث نیز کارنامه دو مربی قابل مقایسه با هم نیست.

کارنامه نسبتا مشابه در سال میلادی

میرجلال کاسیموف که برای دومین بار از ابتدای سال جاری میلادی هدایت تیم ملی کشورش را به عهده گرفته در سال2012،پنج باخت،چهار برد و سه مساوی در بازی های خود شامل رسمی و دوستانه به دست آورده است.در سوی مقابل کارلوس کی روش که در بازی های سال 2011 با تیم ملی ایران 7 برد و 2 مساوی ثبت کرده بود در سال 2012 ،پنج برد،4 مساوی و دو باخت در کارنامه دارد و حالا هر دو نفر  در آخرین بازی  رسمی شان دنبال  نتیجه ای درخشان برای ثبت در کارنامه شان و البته هدف بزرگی که در سر دارند ،می گردند